Tęczowa dolina

 

Przez cały rok roślina stosunkowo mało atrakcyjna, zielono brązowe liście po roztarciu wydzielają specyficzny korzenno - ziołowy zapach. Niektórzy systematycy określają go jako R. carolinianum, a inni jako R. dauricum. Odmiana uzyskana w USA przez Mezzita w 1975 roku. Bardzo dobrze prezentuje się w sąsiedztwie kwitnącej forsycji w towarzystwie sosny bośniackiej Pinus heldreichii, dawniej leucodermis. Na pierwszym planie świerk serbski Picea omorika `Pendula`.

 

Na tej samej kwaterze zaczynają też kwitną pierisy japońskie. Odmiana Debiutante jest jedną z najwcześniej kwitnących, krzew dorasta w do 1,5 m. Istotną cechą pierisów jest to, iż jak różaneczniki nie zrzucają liści na zimę. 

 

Odmiana PJM Elite wyśmienicie prezentuje się również w towarzystwie niskich iglaków. Ten egzemplarz rośnie w naszym ogrodzie Pogórz.

 

Ogród Pogórz rozsłoneczniły też narcyzy.

 

W dalszym ciągu bardzo obficie kwitną zawilce gajowe Anemone nemorosa. Rosną pod leszczyną Corylus avellana `Contorta`, i bardzo im to stanowisko odpowiada. 

 

Ułudka wiosenna Ophalodes verna jest niezawodną, niską byliną okrywową. Kwitnie na przełomie kwietnia i maja.

 

W tym czasie również kwitnie miodunka Pulmonaria. Najlepiej rośnie na stanowiskach wilgotnych i półcienistych tworząc niskie, nieprzepuszczające chwastów poduchy. 

Fiołek motylkowaty Viola sororia `Freckles` również jest niską rośliną okrywową, bardzo dobrze się samorozsiewającą.

 

Pragnia syberyjska Waldsteinia ternata jest mniej spotykaną ale równie niezawodną niską byliną okrywową.

 

Pragnia kuklikowata Waldsteinia geoides jest bardzo podobna do poprzedniej, lecz jest nieco wyższa (ok 30cm.).

 

Epimedium czerwone (Epimedium rubrum) jest atrakcyjną rośliną okrywową na miejsca cieniste i półcieniste. Dorasta do wysokości 40 cm. Niestety zanika na zimę. Natomiast niewątpliwą zaletą tej rośliny jest szybkie rozprzestrzenianie się i wspaniały efekt kwitnienia majowego, a także bardzo atrakcyjne przebarwianie jesienne na kolor czerwony wpadający w czerwono - brązowy. Bylina mało znana, warta jednak szerszego rozpropagowania. 

 

W większości opinii królową ogrodu przełomu kwietnia i maja jest magnolia Soulange`a

Ten egzemplarz magnoli Soulange`a odmiany `Alexandrina` został zcięty przez bobry i teraz zakwitł na trzyletnich odrostach. 

 

Po drugiej stronie stawu konkuruje z magnolią wiśnia piłkowata Prunus serrulata `Kiku - shidare`. Opisywana jest jako Kiku - shidare - sakura. Sakura to po japońsku wiśnia.